Uçak kazalarında pilotların son sözleri

Uçak kazaları sonrasında trajik manzaralar kaçınılmazdır. Kazaların hemen ardından başlayan araştırmalar bu trajik sonu hazırlayan sona nasıl gittiğini araştırır. İşte bu sırada ortaya çıkan bazı kayıtlar var ki, bunlar da son derece dramatik anları yansıtıyor. 

 

İşte kule ile irtibata geçen pilotların, uçakları düşmeden önceki son sözleri…

 

 

7 Temmuz 1962’de Alitalia Havayolları’nın 771 No’lu uçuşunu yapan uçak, 3.600 fit yükseklikte Hindistan’ın Bombay şehri yakınlarında bulunan bir tepeye düştü, 94 kişi öldü. Kazanın nedeninin mürettebatın navigasyon cihazı kullanmaması olduğu belirtildi.

 

"771 şimdi dış marker 5360’dan ayrılıyor"

"771 son mesajınızı tekrarlayın"

"771 son mesajınızı alamadık, lütfen tekrarlayın…"

 

 

7 Mayıs, 1964’te Pacific Havayolları’nın 773 No’lu uçuşundaki Francisco Gonzales isimli yolcu kendini öldüreceğini söyleyerek hem pilotu hem de kopilotu vurmuştu. Uçak yere çakıldı ve uçakta bulunan 44 kişi öldü. 

İkinci kaptan: "Kaptan vuruldu! Vurulduk. Yardım etmeye çalışıyordum."

 

 

8 Kasım 1965’te Amerikan Havayolları, 383 no’lu uçuşunu gerçekleştiren uçak, inişe geçtikten hemen sonra kötü hava şartlarından dolayı görüş açısının azalması ve pilotun uçağın yüksekliğini ayarlayamaması üzerine düştü. Kazada uçakta bulunan 30 kişi de öldü.

Kule: "Pisti görebildiniz mi?"

Pilot: "Neredeyse… Şimdi otomatik pilota alacağız."

Kule: "Yaklaşma ışıkları, flaşlar ve pist ışıkları en yüksek seviyede."

Pilot: "Pekala."

 

 

Hong Kong Havayolları’nın 601 No’lu uçuşunu gerçekleştiren uçak, 30 Haziran 1967’de tayfun esnasında iniş yapmaya çalışırken denize çakıldı. Uçuş ekibinin iniş prosedürlerine uymadığı ve kaptanın inişi uygun şekilde takip etmediği belirtildi. Uçakta bulunan 80 kişiden 24’ü öldü.

Pilot: "Sizinle radar bağlantım yok."

 

 

Transworld Havayolları’nın 6 Kasım 1967’de 159 No’lu uçuşunu gerçekleştirecek uçak, kalkış esnasında büyük bir gürültü çıkardı ve kalkış gerçekleşemedi. Uçak pistin çıkışındaki bir yere çarptı ve yanmaya başladı. Bir yolcu hayatını kaybetti.

Pilot 1: "Pistten çok uzakta değiliz."

Pilot 2: "Kesinlikle değiliz."

Pilot 1: "Arkadaki alevleri görüyor musun?"

Pilot 2: "Olamaz!"

 

 

10 Ağustos 1968’de Piedmont Havayolları’nın 230 No’lu uçuşunu gerçekleştiren uçak, görüş açısının az olmasından dolayı iniş esnasında düştü. Uçak tam inişe geçerken, kule ışıklarını perdeleyen bir sisle karşılaştı ve düştü. Uçakta bulunan 37 kişiden 35’i öldü.

 

Pilot: "Yakıt azalıyor" "Bu yükseklikte kalacağım"

Kopilot: "Işıklar görüş açısı içinde"

Pilot: "Görüş açısı içinde, teşekkürler"

Pilot: "İniş flapları açılıyor"

Kopilot: "Dikkat et!"

 

 

5 Ocak 1969’da Ariana Afgan Havayolları’nın Londra’ya 701 No’lu uçuşunu gerçekleştiren uçak, kalkış esnasında yükselme mesafesini ayarlayamadığı için ağaca ve eve çarptı. Kazada uçakta bulunan 65 kişiden 50’si ve uçağın çarptığı evdeki iki kişi öldü. Kazanın nedeninin flapların ayarlarının yapılmaması olduğu belirtildi.

Pilot: "30 No’lu flaplar açılıyor"

İkinci pilot: "400 fit" Pilot: "400 fit mi?"

İkinci pilot: "Evet, 400 fitteyiz."

Pilot: "Bittik!"

 

 

20 Mart 1969’da Avion Havayolları, Louisiana Sisli havada iniş yapmaya çalışırken görüş alanının kısıtlı olmasından dolayı Kanawha County Havaalanı yakınlarında düştü. Uçaktaki 105 kişiden 100’ü hayatını kaybetti.

Pilot: "Işıklar görüş alanımız içinde"