Açılan davaların özünü, Zencani’nin doğrudan kendi adına veya adamları üzerinden aldığı şirketlerin, İran Petrol Bakanlığı’na ait paralar ile alındığı; dolayısı ile söz konusu şirketlerin İran’a ait olduğu iddiası oluşturuyor.
Hem davacı hem de davalı tarafların sunduğu deliller ve yaptığı savunmalar sonrasında önce şirket hisselerinin üçüncü kişilere devrine tedbir koyan ardından da 15 Aralık 2016’da bu tedbiri kaldıran mahkeme, 1.5 yıl sonra davaya ilişkin nihai kararını verdi.
10 Mayıs tarihli gerekçeli kararda, İran tarafının davası ret edilirken, genel kurula katılım için usulüne uygun tebligat yapıldığı kaydedildi. Mahkeme, davacı tarafın katılması halinde de oy oranı gereği sonucun değişmeyeceğini kaydetti.
Kararda şirketin 2012-14 dönemini kapsayan 3 yıllık dönemde zararının arttığı, sermaye artırımına da bu nedenle gidildiği de belirtilirken ayrıca, “Ön alım hakkı zaten geçerli değil” hükmü de yer aldı. Mahkemenin bu kararını, İran tarafının temyiz hakkı var. Karara ilişkin taraf avukatlarından ise herhangi bir açıklama yapılmadı.